اخبار

بحث در مورد استفاده از کانکتور برق بسیار زیاد است، در واقع، کاربر می‌تواند کانکتور برق را به مدل نرم‌افزاری موجود اضافه کند، که برای اتصال دغدغه‌های تجاری و دغدغه‌های میان‌بر استفاده می‌شود، به دلیل معناشناسی AOP، بخش کانکتور به دغدغه‌های تجاری وابسته است، بخش دغدغه‌های میان‌بر به کانکتور برق وابسته است.

سپس، در اطراف کانکتور، کاربر می‌تواند مجموعه‌ای از موارد انتخاب شده را بدون نیاز به وارد کردن دستی هیچ محتوایی، ایجاد کند. این موارد می‌توانند شامل نگرانی‌های تجاری، نحوه اتصال قطعات و نگرانی‌های متقاطع شناسایی شده باشند (این مرحله با تعیین اطلاعات متقابل AOP و اطلاعات ذخیره شده در کانکتور برای دستیابی به این هدف انجام می‌شود، البته صادرات اطلاعات این قطعه امکان‌پذیر است).

همچنین استدلال می‌شود که برای ایجاد یک انتقال روان بین طراحی و پیاده‌سازی و پشتیبانی از طراحی معماری سطح پایین، ابزارهای مدل‌سازی جنبه‌گرا مبتنی بر پیوند باید از یک چارچوب کد پشتیبانی کنند که به طور خودکار تکنیک‌های مختلف پیاده‌سازی AOP را از مدل طراحی تولید می‌کند. این امر به توسعه‌دهنده اجازه می‌دهد تا بر ساخت مدل تمرکز کند در حالی که ابزار مدل‌سازی به طور خودکار کد را تولید می‌کند. تولید کد، بهره‌وری توسعه‌دهنده را بهبود می‌بخشد و خطاها را کاهش می‌دهد. روش مدل‌سازی جنبه‌گرا مبتنی بر پیوند، قابلیت استفاده مجدد از فناوری AOP را بهبود می‌بخشد و با اجتناب از ناهماهنگی بین طراحی و پیاده‌سازی، کارایی توسعه نرم‌افزار را بهبود می‌بخشد. طراح می‌تواند AO را با ایده شیءگرا طراحی کند و توسعه‌دهنده می‌تواند برنامه‌نویسی بعدی را طبق چارچوب کد تولید شده ادامه دهد.

همچنین پیشنهاد شده است که کانکتورها برای پشتیبانی از مدل‌سازی جنبه‌گرا معرفی شده‌اند و جداسازی دغدغه‌ها را در اوایل چرخه حیات نرم‌افزار حفظ می‌کنند تا به مشخصات دغدغه‌های متقاطع در سطح معماری بپردازند. یکی از دلایل اصلی معرفی کانکتورها، ارائه پشتیبانی ابزار توسعه استاندارد بود. راه‌حل‌های مبتنی بر Uml برای اضافه کردن کانکتورها قابل قبول‌تر هستند. کانکتورها یک شناسه ساده و قدرتمند برای مدل‌سازی جنبه‌گرا هستند. اما به منظور کاهش خطاها در نگاشت مدل‌ها به کد و ارائه پشتیبانی برای طراحی معماری زیربنایی، تولید خودکار چارچوب‌های کد AOP نیز مورد نیاز است.

بنابراین، به طور کلی، رویکردهای مدل‌سازی جنبه‌گرا مبتنی بر پیوند می‌توانند به شیوه‌ای شفاف در مرحله طراحی تحلیلی نرم‌افزار معرفی شوند و می‌توانند نوشتن بعدی کد AOP را برای دستیابی به یک ارتباط یکپارچه بین طراحی و کد هدایت کنند.